Nieuw onderzoek onthult een zorgwekkend verband tussen kunstlicht ‘s nachts (ALAN) en de toegenomen koolstofemissies van ecosystemen op verschillende continenten. Deze stille dreiging verandert stilletjes het delicate evenwicht van de koolstofopslag, wat mogelijk gevolgen heeft voor klimaatmodellen en mondiale inspanningen om de klimaatverandering te verzachten.
Hoewel vaak over het hoofd gezien, verspreidt ALAN zich snel: bijna een kwart van de landmassa van de aarde ervaart nu ‘s nachts een zekere mate van kunstmatige verlichting. Deze studie, gepubliceerd in Nature Climate Change door onderzoekers van Cranfield University, is de eerste die de verreikende gevolgen ervan voor de koolstofcycli aantoont.
Het onderzoeksteam analyseerde gegevens van 86 monitoringlocaties voor de koolstofflux in Noord-Amerika en Europa, gecombineerd met satellietwaarnemingen van de nachtelijke lichtintensiteit. Hun bevindingen zijn grimmig: ALAN stimuleert de ademhaling van ecosystemen – het proces waarbij planten, microben en dieren koolstofdioxide vrijgeven door hun activiteit en groei. Deze toename van de CO2-uitstoot wordt echter niet gecompenseerd door een overeenkomstige toename van de fotosynthese, het cruciale proces dat koolstofdioxide uit de atmosfeer verwijdert.
In wezen leiden helderdere nachten ertoe dat er grotere hoeveelheden koolstof in het milieu vrijkomen. Dit patroon werd op continentale schaal waargenomen, wat aantoont hoe ALAN in stilte het delicate evenwicht van koolstofabsorptie en -uitstoot binnen hele ecosystemen hervormt. “Lichtvervuiling is een van de meest zichtbare veranderingen in het milieu van de mensheid,” legt Dr. Alice Johnston, hoofdonderzoeker van de Cranfield University uit, “maar de gevolgen ervan blijven vaak verborgen.”
Dr. Johnston benadrukt dat dit wijdverbreide probleem essentiële energiestromen, het gedrag van dieren, habitats en natuurlijke patronen verstoort. Dit heeft aanzienlijke gevolgen voor klimaatmodellen, die momenteel geen rekening houden met de invloed van lichtvervuiling op de koolstofcyclus. Het onderzoeksteam stelt dat het opnemen van ALAN naast veranderingen in landgebruik en andere factoren die koolstofverschuivingen veroorzaken cruciaal is voor het nauwkeurig voorspellen van toekomstige klimaatscenario’s.
Het goede nieuws is dat lichtvervuiling, in tegenstelling tot veel andere milieuproblemen, een relatief eenvoudige oplossing biedt. “In tegenstelling tot de klimaatverandering”, zegt Dr. Johnston, “kan het terugdringen van de lichtvervuiling bijna van de ene op de andere dag gebeuren.” De sleutel ligt in het toepassen van slimmere verlichtingspraktijken: dimbare verlichting, gerichte verlichting en technologieën die specifieke golflengten gebruiken die minder storend zijn voor dieren in het wild, kunnen een substantieel verschil maken.
Deze veranderingen komen niet alleen het milieu ten goede, maar bieden ook energiebesparingen (verlichting is verantwoordelijk voor grofweg 15% van het mondiale elektriciteitsverbruik) en potentiële verbeteringen in de menselijke gezondheid, die in verband zijn gebracht met overmatige blootstelling aan nachtelijk licht. Het aanpakken van lichtvervuiling biedt een unieke kans om een win-win-win-scenario te creëren voor onze planeet, energiebronnen en welzijn.
