Zaburzenia lękowe dotykają setki milionów ludzi na całym świecie, a nowe badania sugerują, że kluczem do odwrócenia ich skutków może być określony obwód mózgowy. Naukowcy z Hiszpańskiej Krajowej Rady ds. Badań Naukowych (CSIC) i Uniwersytetu Miguela Hernandeza (UMH) zidentyfikowali populację neuronów w ciele migdałowatym, emocjonalnym centrum mózgu, których aktywność bezpośrednio powoduje zachowania lękowe u myszy. Manipulując ekspresją pojedynczego genu, naukowcom udało się wyeliminować stany lękowe, depresję i deficyty społeczne, przywracając zwierzętom normalne zachowanie.
Rola GRIK4 i GluK4
Badanie skupiało się na genie GRIK4, który reguluje produkcję białka zwanego GluK4. Zwiększona ekspresja GRIK4 prowadzi do zwiększonego poziomu GluK4, co wywołuje zachowania związane z lękiem. Myszy z podwyższonym poziomem GluK4 wykazują unikanie otwartych przestrzeni, zmniejszone interakcje społeczne i objawy podobne do depresji, a także upośledzone rozpoznawanie obiektów.
Naukowcy wykorzystali edycję genów, aby zmniejszyć ekspresję GRIK4, skutecznie obniżając poziom GluK4. Rezultaty były zdumiewające: zniknęły stany lękowe, depresja i deficyty społeczne. Sugeruje to, że samo przywrócenie równowagi aktywności w tym konkretnym obwodzie nerwowym wystarczy, aby wyeliminować patologiczne zachowania.
Identyfikacja kluczowych neuronów
Zespół zidentyfikował konkretną populację neuronów w ciele migdałowatym odpowiedzialną za te objawy. Kiedy neurony wróciły do normy, zachowanie myszy wróciło do normy. Odkrycie to podkreśla kluczową rolę zlokalizowanych obwodów mózgowych w zaburzeniach lękowych oraz to, w jaki sposób ukierunkowane interwencje mogą przywrócić równowagę.
Konsekwencje dla leczenia ludzi
Chociaż badanie przeprowadzono na myszach, jego wyniki mają istotne implikacje dla leczenia ludzi. Myszy są często wykorzystywane jako skuteczne modele do badania funkcji mózgu, a te same procesy mogą zachodzić w mózgu człowieka. Naukowcy sugerują, że podobne techniki edycji genów można by zaadaptować do stosowania u ludzi, zapewniając ulgę w stanach lękowych.
„Ukierunkowanie na te konkretne obwody nerwowe może być skuteczną i bardziej zlokalizowaną strategią leczenia zaburzeń nastroju” – mówi neurobiolog Juan Lerma.
Pozostałe pytania
Badanie wykazało również, że zmniejszenie ekspresji GRIK4 nie przywróciło w pełni wszystkich funkcji dotkniętych lękiem. Myszy nadal miały trudności z wykonywaniem zadań związanych z rozpoznawaniem obiektów, co sugeruje, że inne obszary mózgu również odgrywają rolę. Wskazuje to, że zaburzenia lękowe mogą wiązać się z szerszymi skutkami neurologicznymi, które wymagają dodatkowej interwencji.
Pomimo tych ograniczeń badanie wykazało wyraźny związek między określonymi obwodami mózgu, ekspresją genów i zachowaniami lękowymi. Wyniki badania otwierają nowe możliwości badań i potencjalnych terapii mających na celu uspokojenie nadmiernie pobudzonych i niespokojnych mózgów.
